^M BDSMfan
BDSMfan
Zoeken


Online
  • Gebruikers: 0
  • Gasten: 2
Inloggen

Gebruikersnaam:


Wachtwoord:

Wachtwoord vergeten?

Door Kimmie op 8 Juni 2009 om 15:25
In de verte hoor ik Zijn voetstappen de treden van de houten trap betreden.



Ik heb geen idee van tijd,

geen idee hoelang het heeft geduurd,

de tijd dat ik alleen achter gelaten werd,

gebónden achter gelaten werd,

liggend op de smalle horizontale houten balk in deze ruimte.

Mijn polsen aan de onderzijde bij elkaar gebonden,

stevig tegen elkaar aan.

Mijn benen enigszins gespreid,

vast gemaakt aan de houten poten van dit kunstwerk.

Mijn ogen verblindt.



Ik heb geen idee van tijd,

geen idee hoelang ik hier nu lig,

lig te wachten op het doorbreken van dit tafereel,

hier in deze ruimte,

boven op dit zolderkamertje van ons huisje,

ver van de buitenwereld vandaan.



De stappen eindigen hun gang, wanneer zij voor mij staan.

Ik zie ze niet. Ik hoor ze.



Een knetterend zacht geluid,

een trek,

de trek van mijn Meester aan een sigaret.

Iets wat Hem, naar mijn mening, méér dan aantrekkelijk maakt.

Dat roep ik al vanaf het eerste moment.

Het maakt Hem nóg stoerder,

machtiger, Dominanter,

nóg sexier en mooier dan ik Hem reeds vind.



De geur van deze verslaving,

in het nabij zijn van Hem,

brengt mij naar een hogere wereld, een andere dan hier,

een zaligheid, een zweven …



De geur komt mij tegenmoet op het moment

ik voel hoe mijn gevoeligste plekje, ergens tussen de waterweg,

wordt aangeraakt,

wordt beroerd met het meest fijnste,

meest zachtste gevoel ooit.



Een trillen,

een draaien van plezier plaatst Hij tegen deze heuvel,

welke beide overuren maken.

Het instrument.

Mijn plekje.



Ik neem aan dat het niet de bedoeling is,

deze tol lang te moeten betalen?

Mijn onderlichaam zal deze zaligheid niet lang kunnen doorstaan.

Zij zal binnen de korste keren gigantisch gaan ontploffen,

gaan springen,

uit elkaar spatten als een ballon welke alsmaar voller geblazen wordt ...



Het zaligmakend,

gek makend,

geil makend instrument wordt vastgemaakt,

geplaatst tegen mijn fijn gevoelig plekje aan.



Ik loop leeg,

ik ben week,

mijn benen, mijn onderlijf is verlamd,

terwijl mijn bovenste gedeelte plaatsgenomen heeft in een suite,

Hemel nummer zeven bereikt.



Zijn Marlboro doet mij reeds meer zweven dan een vogel tijdens zijn vlucht,

ik wil nooit,

ik zal nooit meer terug willen keren,

laat mij zitten waar ik zit,

verplaatst mijn positie niet ...



De verschillende snaren van Zijn zweep glijden over mijn lichaam.

Mijn buik,

mijn borsten weten wat hun te doen staat.

Ik zal niet enkel genieten van een stout groots instrument

welke zich uitleeft tussen mijn benen.

Ik zal moeten ondergaan,

hoe dan ook,

dat is waarvoor ik hier lig,

plaatsgenomen in deze benarde positie.



Verschillende klappen,

uiteenlopend van zacht naar hard,

vallen ritmisch op mij neer.

De tel, deze raak ik kwijt.

Ik ben immers in een stadium waarvan ik mij kan voorstellen,

dat men terecht komt na het innemen van een serie verschillende uiteenlopende drug soorten.

Ik heb hier geen ervaring mee,

maar dit moet hetzelfde effect hebben op een mens.



Ik wil niets anders dan deze slagen opvangen,

terwijl het zoemend gekocht geschenk zijn werk doet,

zich uitleeft,

uitdraait op mijn lijf!



Deze twee handelingen tezamen,

brengen mij op het punt,

het liefst zo lang mogelijk uitgesteld,

het punt,

de piek van de dag.



Ik stribbel tegen,

vecht tegen dit gevoel.

Ik wil niet,

nog niet,

ik wil het nog niet ...

Laat mij nog genieten van dit geweldig beeld,

dit uitzicht ik vanaf hierboven mag zien.

Mij, kimmie, liggend zo kwetsbaar,

krokkelend,

kreunend, genietend op deze meest ongemakkelijke horizontale balk.



De sigaret neemt plaats tussen mijn lippen.

Eén trek.

Verder niets.

Eén trek is genoeg,

was de druppel,

zorgt ervoor dat mijn aanwezige toestand samen trekt tot één grote massa.



Ik kom!

Klaar!

Punt!



Mijn hoofd wordt in een zijwaarste positie gelegd,

terwijl het zoemend geheel verder gaat met zijn taak,

een groots, zacht, doch zo hard bekend lichaamsdeel van mijn Meester doordringt mijn lippen,

gaat ritmisch op zoek naar zijn doel,

einddoel,

ergens in de diepte.



Een harde stoot,

een korte kreun,

een genot voor mijn gehoor,

Hij die zo geniet.



Lava,

warmte,

een stroom loopt mijn mond vol tot ik slikken zal ...

Zout!

Mijn favoriete smaak voedt mijn tong,

mijn smaak,

mijn mond.









Een waardig kunstwerk werd die dag vastgelegd op film.

Een waardig kunstwerk vandaag in elkaar gezet door een Meester.

Een Meesterwerk.

Waardig en wel ...
Permalink - 13596 keer bekeken - 0 reacties - Reageer
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn.